Biologiczny wzór SM
Pionowy upadek + Obniżenie poczucia własnej wartości + Projekt/Cel:
„Zostałem/zostałam poczęta, by zatrzymać partnera w domu„.
Przebieg choroby występuje w dwóch fazach. Objawy SM występują podczas aktywnej fazy konfliktu podczas której występuje blokada funkcji – blokada wytwarzania mieliny (demielinizacja). Należy znaleźć przyczynę, z powodu, której wystąpiła blokada. Przyczyny szukamy przed wystąpieniem rzutu SM. Należy przypomnieć sobie jakie wtedy nastąpiło zdarzenie związane z konfliktem motorycznym (patrz niżej) i utratą własnej wartości, które uruchomiło program SM – może tu wystąpić konflikt aktywujący ale szukamy też konfliktu programującego SM, który najczęściej ma miejsce w czasie P/C danej osoby, linii życia bądź genealogii.
Dwa ośrodki sterowania:
Jeden położony jest w istocie białej mózgu i jest odpowiedzialny za odżywianie i zmiany (atrofię) w komórkach muskulatury.
Biologiczny konflikt: Utrata własnej wartości
Drugi ośrodek znajduje się w korze mózgowej. Stąd sterowane są nerwowe, motoryczne impulsy mięśni. Odpowiedzialny za motoryczne porażenie.
Biologiczny konflikt motoryczny: najczęściej dotyczący paraliżu nóg: związany z poruszaniem się/nie móc uciec, nie móc się poruszyć, nie móc odejść lub pójść z kimś, utknąć.
Konflikt motoryczny może dotyczyć całego ciała (ogólny konflikt motoryczny) lub poszczególnych części ciała (zlokalizowany konflikt motoryczny):
Mięśnie twarzy (nerw twarzowy): konflikt o treści stracić twarz (status, reputację, honor, godność), odczuć kompromitację, upokorzenie, wstyd.
Mięśnie szczęki: konflikt o treści nie móc „ugryźć”, odgryźć się.
Nogi: konflikt o treści nie móc uciec (dosłownie lub w przenośni) z pracy, z relacji, nie móc odejść lub pójść z kimś, nie wiedzieć czy się chce wejść czy wyjść. Poczucie zaskoczenia, osłupienia, złapania w pułapkę. Nie móc nadążyć, nie móc wspinać się (również po szczeblach kariery) – często połączone z odczuciem pionowego upadku. Nie móc kogoś wykopać. Nieświadoma obawa: nie móc chodzić, „skończę na wózku inwalidzkim”.
Mięśnie barku i pleców: konflikt o treści nie móc uniknąć czegoś, ominąć.
Mięśnie ramion: bycie przytrzymywanym z przemocą (fizyczna lub seksualna przemoc, podczas szczepienia czy zabawy), nie móc kogoś odepchnąć, czegoś odeprzeć.
Mięśnie dłoni: nie móc kogoś zatrzymać (partnera, który chce odejść lub odszedł, ukochaną osobę, która umarła), nie móc kogoś lub siebie obronić, odsunąć, trzymać na odległość. Stres połączone z tym, co wykonujemy rękami (jakaś czynność, praca).
Wszystkie konflikty motoryczne przebiegają w połączeniu z konfliktem utraty własnej wartości (upadkiem pionowym) w różnych aspektach życia. Upadek pionowy może być związany z wartością ,ale również może być dosłowny, fizyczny jak np. skoki spadochronowe czy upadek z drabiny, łóżka itp.
Dlaczego program SM może powstać już w momencie P/C?
W momencie P/C dziecko nieświadomie przyjmuje od rodziców „Cel na całe swoje życie” i dąży do jego realizacji. Wynika on ze zdarzeń i emocji, których doświadczali rodzice (lub tylko jedno z nich) w okresie P/C dziecka. Zobacz czym jest P/C dziecka: http://www.biopsychosomatyka.pl/metody/totalna-biologia
Jeśli rodzice chcą się rozstać ale z jakiegoś powodu tego ne robią bo np. „w naszej rodzinie nie ma rozwodów” lub jedno z nich boi się rozstania, odejścia drugiego i postanawia „mieć dziecko” bo wtedy ta druga strona już nie odejdzie, jest uwiązana. Programuje to u dziecka SM (jedno z rodziców używa dziecka by zatrzymać przy sobie drugiego): „Zostałam/em poczęta/y by zatrzymać partnera w domu”. Jaki jest cel takiego dziecka? Rodzice muszą być razem! Takie dziecko bardziej niż inne, które nie mają takiego programu przeżywa awantury i kłótnie rodziców a jednocześnie często ma poczucie winy, że rodzice pozostają razem z jego powodu. Kiedy program aktywuje się w życiu dorosłym? Najczęściej wówczas gdy we własnym związku pojawiają się awantury i kłótnie, gdy pojawiają się myśli o odejściu, rozstaniu. Z moich obserwacji wynika, że program SM „odpala się” bardzo często po urodzeniu dziecka. I nie jest to ważne czy jest to pierwsze dziecko czy drugie. Czasem bywa tak, że przy pierwszym dziecku para jeszcze się nie kłóci, jeszcze więcej ich łączy niż dzieli ale z biegiem dni… z biegiem życia sytuacja pogarsza się… przestają się rozumieć..zaczynają kłócić. Pojawia się kolejne dziecko z myślą „może ono nas zbliży”, ale tak się nie dzieje a czasem sytuacja staje się jeszcze bardziej napięta. Wówczas odpala się program SM bo przecież nie wolno odejść, „rodzice muszą być razem” – taki niosę program i go realizuję we własnym życiu. Każde zagrożenie dla mojego własnego związku jest alarmem dla mojego mózgu. Oczywiście każdy niesie swoją historię i aby wyzdrowieć trzeba uświadomić sobie swoje włane konflikty i jak najszybciej je „rozwiązać”.
Paraliż jaki występuje u ludzi chorych na SM jest odpowiednikiem unieruchomienia ciała „bycia martwym” jak u zwierzęcia, które zostało zaatakowane przez drapieżnika i nie może uciec, Sens biologiczny i reakcja ciała u zwierząt trwa kilka minut, podczas których zwierzę udaje martwe. Trwanie konfliktu u ludzi miesiące a czasem całe lata nie ma biologicznego sensu i może jedynie doprowadzić do długotrwałych ograniczeń, które można pokonać pracą z umysłem.
A Ty w jakich aspektach swojego życia czujesz się martwy?
A może powstrzymujesz się od wykonania jakiegoś ruchu, od podjęcia jakiejś ważnej decyzji?
Czy żyjesz swoim życiem czy realizujesz plan/cel swoich rodziców?
A może czujesz się „Jak spadająca winda bez hamulca”? Takie odczucie to już pionowy upadek, który jest jednym z elementów programu SM.
Jeśli potrzebujesz pomocy w poskładaniu tej układanki, chciałabyś/chciałbyś zakończyć program SM, który jest tylko programem włączonym przez Twój mózg to zapraszam Cię na konsultację.